Gisteren heb ik de hele dag aan een van mijn grote schilderijen gewerkt. Een hele berg overgeschilderd en een aantal kleurnuances veranderd. Iets koelere grijzen voor de rotspartijen gebruikt, waardoor de verhouding met de warme rode lucht beter en sprekender is geworden. Het schilderij is nog niet helemaal klaar, maar het begint wel in de buurt te komen. Vanaf half vier heb ik tegelijkertijd naar het cultuurdebat geluisterd en deels gekeken via het rechtstreekse internetkanaal van de Tweede Kamer. Geweldig dat dat zo maar kan. Wat mij nog het meest frappeerde is dat PVV, VVD en de staatssecretaris de toon hekelden van de oppositie. Ik noem dat een gotspe. De cultuursector gedraagt zich mijns inziens heel netjes gezien de omstandigheden. De mensen die wel eens mijn artikelen hebben gelezen, zie publicaties op mijn web-site www.pauldikker.nl, weten dat ik tegenover een aantal subsidies in mijn eigen sector heel erg kritisch sta. Daarover een volgende keer meer. Maar wat mij vooral zo beangstigt is dat de regering zo rigoureus te werk gaat. Wij waren lang een redelijk land waar je je als minderheid enigszins beschermd kon voelen door de gematigde politiek van samenwerkende elites van verschillende zuilen en politieke stromingen. Dat tolerante en sociale Nederland bestaat niet langer, niets is meer zeker, zelfs puur Nederlandse instituten niet, met een lange en indrukwekkende traditie. Schokkend ergens. Intussen regent het hier de hele dag, maar biedt de laaghangende bewolking een prachtige aanblik.
1 opmerking:
Goed geformuleerd, Paul. Ik kwam Manon tegen bij de Mars der Beschaving in Den Haag! We hebben samen je honneurs goed waargenomen. Liefs, Marieke
Een reactie posten