zondag 17 juli 2011

Beeldend kunstenaar Paul Dikker zegt zijn zegje

Jee, wat heb ik lekker gewerkt vandaag. Ik geloof dat ik vandaag drie schilderijen heb afgemaakt. Ook heb ik een nieuw schilderij ontworpen en de eerste laag opgezet. Ontzettend fijn om een beetje de vaart erin te hebben.

Vanavond had ik ook nog bezoek van het echtpaar dat hier eerder was om mijn schilderijen te bekijken. Dit keer hadden ze vrienden meegenomen aan wie ze mijn werk graag wilden laten zien. Aardig toch!

Ik mocht mij ook nog verheugen in een berichtje van een collega die vindt dat ik mijzelf niet te serieus moet nemen. Dit omdat ik soms mijn werkproces beschrijf. Dat doe ik om twee redenen. Én omdat ik zelf elke keer weer een soort van opwinding voel wanneer ik een schilderij aan het maken ben en het echt vorm begint te krijgen. Maar ook omdat het misschien leuk is voor iemand die niet schildert, om iets te lezen over het ontstaan van een schilderij. Misschien vergis ik mij daar wel in en is er geen bal aan? In ieder geval heeft het niets te maken met jezelf serieus nemen. Hoezo zou ik mezelf niet serieus mogen nemen? Ik vind dat iedereen zichzelf serieus moet nemen. En als kunstenaars zichzelf wat serieuzer hadden genomen in het verleden hadden ze zich misschien wat meer ingespannen om zinnig werk te maken en contact te zoeken met een publiek. Dan hadden ze zich professioneler opgesteld, hadden ze meer respect van hun omgeving afgedwongen en waren ze nu misschien niet in zo'n belabberde situatue beland. Zo, ik heb mijn zegje weer gezegd.

3 opmerkingen:

Rob den Boer zei

Door dat soort mensen, die zichzelf niet te serieus nemen, wordt de hele beroepsgroep niet serieus genomen omdat nu eenmaal iedereen in Nederland zich kunstenaar mag noemen; blijf jezelf vooral 300% serieus nemen Paul, alsjeblieft.

Mireille zei

Ik vind het serieus leuk als je serieus schrijft over het serieuse ontstaansproces van een serieus schilderij!!!
Maar nu even serieus, blijf het beschrijven, want ik vind het zéker leuk om te lezen! (als leek)

Myra zei

Ik kan me helemaal vinden in Mireilles opmerkin. In Nederland heerst al genoeg het 'doe maar gewoon' principe. Leuk om te lezen over de voortgang van je werk en je enthousiasme voor het vak. Ik ben fan!