zaterdag 20 augustus 2011

Klaar!


Warempel, ik geloof dat ik klaar ben. Ik leg net mijn penselen neer, dus het moet nog even bezinken. Ik was al enkele malen zo goed als klaar, maar dan zijn er toch steeds weer wat kleinigheden die me ergeren. Daar schilder ik dan op door, net zolang totdat het goed is. Ik geloof dat dat moment nu is gekomen. Dat komt goed uit, want morgen is mijn presentatie hier. Ik heb al mijn werk gisteren en vanmorgen opgehangen, tien nieuwe olieverfschilderijen, acht nieuwe gouaches die heel mooi uitkomen in een intieme lichte en lege ruimte, en wat oudere schilderijen die ik van huis had meegenomen. Hopelijk komen er wat mensen morgen.

vrijdag 12 augustus 2011

Tentoonstelling Paul Dikker in Ålvik, Noorwegen


Zondag 21 augustus is hier in Messen een tentoonstelling van het werk dat ik heb gemaakt. Er zijn affiches gedrukt en de hele gemeente Kvam is uitgenodigd. Ik ben enorm benieuwd of er veel bezoekers komen en wat men van mijn werk zal vinden. Het levert behoorlijk wat spanning op, omdat ik nog vijf schilderijen moet afmaken voor volgende week zondag. Gisteren heb ik aan drie schilderijen gewerkt, vandaag hoop ik verder te werken aan de andere twee. Als het me lukt om alles klaar te krijgen heb ik hier een geweldige productie gehad. Tien olieverfschilderijen in twaalf weken is echt heel veel voor mij. Maar veel belangrijker is natuurlijk of het ook goede schilderijen zijn geworden. Dat is altijd moeilijk te zeggen, zeker omdat ik er nog weinig afstand van heb. Maar ik denk nu dat ik hier een aantal heel mooie en opwindende schilderijen heb gemaakt. Ik ga maar snel verder, want het de tijd vliegt, ook hier in Noorwegen.

vrijdag 5 augustus 2011

Het vertrek van Ross Donlon


Vanmorgen vroeg is Ross vertrokken uit Messen. Toen ik eind mei arriveerde was hij hier al enige tijd aan het werk. Met hem deelde ik de keuken. Hij bekeek mijn schilderijen, schreef er zelfs een gedicht bij, ik las met veel genoegen zijn poëzie. In de kleine 10 weken dat we met elkaar optrokken, ontwikkelde zich een heel plezierige manier van omgang. "How are you Ross, did you sleep well?" "Hello Paul, how is your work going today, do you have a productive day so far?" We hadden enkele echte, persoonlijke gesprekken over dingen die er toe doen in het leven, we maakte af en toe een uitje samen en we hadden vooral ook erg veel plezier. We voerden gesprekjes door alleen maar op elkaar te reageren met ja (jaaaa op zijn Noors), jaja en nee (neiiii op zijn Noors). Vanmorgen om 7 uur heb ik Ross Donlon op de bus gezet, waarmee het vervolg van zijn reis door Europa is begonnen. Daarna gaat hij weer terug naar Australië, heel ver hier vandaan. In de keuken is het kaal en koud. Ik mis hem. Het ga je goed, Ross.

Wat een idioten bij de ING

Haha, ik kreeg net een mailtje van de ING. Weer van een andere medewerker, die mij de procedure uitlegde om een nieuwe gebruikersnaam aan te vragen. Alsof ik dat inmiddels niet al lang weet. En dat het, nadat de adreswijziging die ik schriftelijk en ondertekend moet doorgeven, nog ongeveer 10 werkdagen in beslag neemt voordat ik een bevestiging daarvan krijg op mijn oude adres... En dan zijn we er nog lang niet hoor. Zijn ze daar bij ING nou helemaal van de pot gerukt? Wat een idioten, anders kan ik het niet noemen. Ondertussen ben ik gelukkig lekker aan het schilderen.

donderdag 4 augustus 2011

Arme ING

Volgens een mailtje van ING zou ik binnen 24 uur door hen gebeld worden; er was nog wat tijd nodig om mijn probleem op te lossen. Ik wilde best een klein etmaal wachten. Eindelijk gaan ze mij een keertje bellen! Inmiddels zijn we ruim 52 uur verder, zonder dat ik iets heb gehoord van ING.
Ik wist werkelijk niet dat mijn probleem zo moeilijk was om op te lossen. Het gaat om het aanvragen van een nieuwe gebruikersnaam vanuit het buitenland. Dat klinkt ook wel heel moeilijk hè?
ING weet dat ik al ruim een maand mijn betalingen niet kan verrichten dus ik neem aan dat ze als klantvriendelijke bank met man (vrouw) en macht werkt aan de oplossing van mijn urgente probleem. Ik heb er al vele mails en telefoontjes uit Noorwegen aan gewijd.
En toch schijnt het niet te lukken. Continue heb ik mijn mobiele telefoon hier onder handbereik, voor het geval de creatieve medewerkers een oplossing mochten bedenken.
En ondertussen mijmer ik wat over al het spaargeld dat de ING van veel Nederlanders in beheer heeft, over de stressbestendigheid van de bank en over haar handel in derivaten.
Het is maar goed dat eurocommissaris mevr. Kroes destijds heeft ingegrepen en de ING tot afslanking dwong.
Want het is ze kennelijk al snel te moeilijk.
Inmiddels kan ik er wel om lachen, ik denk dat ik maar een andere bank zoek als ik weer thuis ben.

maandag 1 augustus 2011

Beeldend kunstenaar Paul Dikker en de hete adem van de tijd


Binnenkort schrijf ik weer een stukje, maar vandaag nog even niet. Ik ben nu helemaal ondergedompeld in mijn werk. Omdat ik nog maar een kleine vier weken te gaan heb hier, voel ik de hete adem van de tijd hijgend in mijn kwetsbare nek. Zijn we niet allemaal maar mensen van een dag? Gisteren heb ik van twee schilderijen de zijkanten afgeschilderd, dat betekent dat ze klaar zijn. Zes andere schilderijen heb ik nog onderhanden, bijna allemaal in een eindstadium. Ik loop zelfs een week achter met de beantwoording van mijn e-mail. Excuus. Ondertussen dienen zich almaar nieuwe thema's aan. Zo heeft het hier flink geregend, en dan stroomt het kolkende water overal van de dampende bergen af. Machtig mooi, zoals ze in Twente plegen te zeggen.