Beeldend kunstenaar Paul Dikker kijkt schilderij af

De afgelopen dagen heb ik heel geconcentreerd gewerkt aan mijn schilderij met de groene beboste bergen. Het schilderij is nu in een eindstadium. Ik heb de bossen verder gemodelleerd en de onderkant donkerder gemaakt. Dat betekent ook dat ik het licht heb weggehaald van de onderste rotsmassa die aan zee grenst. Vervolgens heb ik de lichtbaan op zee veranderd. Ik vond het blauw te licht en te koel en heb het gewijzigd in een iets warmer en donkerder blauw violet. De overgang naar de grijsbruine kleur van de zee heb ik minder strak geschilderd, zodat het geheel natuurlijker en minder grafisch overkomt. In de lichtrode lucht heb ik net boven de berg wat oranje aangebracht. Dat zijn stuk voor stuk enorme ingrepen die het hele schilderij anders maken. Onderaan de berg is het nu donkerder en geheimzinniger, boven is het levendiger en licht het groen van de bossen fijntjes op. Misschien laat ik ergens nog wat kleur vallen op het gesteente, als een lichtinval. Mijn idee om een lichtboei met reflecterend licht in het water te schilderen heb ik voor dit schilderij terzijde gelegd. Zo zijn er talrijke mogelijkheden en ergens een verandering aanbrengen heeft gevolgen voor het hele schilderij. Dat maakt het werk zo spannend. Ik ga er nog eens rustig voor zitten, misschien kijk ik het schilderij van uit mijn stoel wel af.