Dit is nog eens wat anders dan het vlakke land van Friesland. Hoe mooi ik het daar ook vind, ik snakte weer naar het ongecompliceerde schildersbestaan in Noorwegen. Inmiddels ben ik hier alweer een week. Eerst heb ik enige vrienden in Bergen en een tentoonstelling van mijn vriendin Ida Helland-Hansen bezocht. Daarna ben ik snel de stad uit gevlucht en met de bus door een plaatselijk zeer besneeuwd landschap naar Ålvik vertrokken. Daar ben ik nu al vijf dagen in betrekkelijke afzondering aan het werk, in hetzelfde atelier als vorig jaar. Het is prachtig weer, nu en dan afgewisseld met hevige mist en druilerige regen. Elke dag loop ik een paar keer naar buiten om naar een van mijn favoriete bergen te kijken, zie bovenstaande foto. De Australische dichter Ross Donlon is hier ook weer, na een hartelijk weerzien hebben we direct weer onze vertrouwde manier van omgaan met elkaar gevonden. Net als vorige zomer delen we de keuken samen. Ik heb mezelf de opdracht gesteld om niet te veel na te denken en uit de losse hand minstens tien kleine schilderijen te maken. Het leven is een avontuur, het schilderen niet minder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten